Pauzeknop ingedrukt voor jaarverantwoordingsplicht Wtza
De verplichte jaarverantwoording voor eerstelijns zorgaanbieders wordt met twee jaar uitgesteld. Dat meldde Minister Helder (Ontregel de zorg) gisteren tijdens het Eerstelijnszorgdebat in de Tweede Kamer Ze gaf aan de rust in het proces te willen terugbrengen door het indrukken van een ‘pauzeknop’. Voor de aanlevering over boekjaar 2022 zoekt ze een ‘pragmatische’ oplossing.
Als Eerstelijnscoalitie (ELC) zijn we verheugd dat de Minister onze zorgen uit de praktijk serieus neemt en de verplichte jaarverantwoording uitstelt tot 2025. Vorige week kwam ook de Tweede Kamer zelf al met het voorstel om de jaarverantwoordingsplicht anders in te richten voor eerstelijnszorgaanbieders. Het indrukken van de pauzeknop is een eerste stap in de goede richting. We vertrouwen er daarbij wel op dat de Minister met een praktische oplossing komt voor de aanlevering over 2022.
Geen uitstel maar afstel
Twee jaar uitstel is echter wat ons betreft niet voldoende. Ook over twee jaar zal de jaarverantwoordingsplicht eerstelijnszorgaanbieders veel tijd kosten. Tijd die zij niet aan patiëntenzorg kunnen besteden. Wij pleiten daarom niet alleen voor uitstel, maar ook voor afstel.Verhogen grens intern toezicht
Tijdens het debat werd ook gesproken over de verplichting in de Wtza tot het instellen van intern toezicht bij meer dan 25 zorgmedewerkers. CDA, Groen Links, met steun van Fractie den Haan en de SGP stelden voor deze grens te verhogen naar 50 of zelfs 75 zorgmedewerkers. Minister Helder wilde echter geen ‘overhaast’ besluit nemen en gaf aan op deze zaak terug te komen in de brief over de Invoeringstoets, die ze dit najaar ruim voor de begrotingsbehandeling VWS (oktober) zal sturen.Inzet ELC: reparatiewetgeving en voorkomen meer lastendruk
Als ELC blijven we pleiten voor reparatiewetgeving en roepen we de Tweede Kamer op om te blijven kijken naar de proportionaliteit van wetgeving. Wordt het beoogde doel bereikt met de wet, of kan dat ook met een minder belastend alternatief?Hierbij kijken wij niet alleen naar huidige wetgeving, maar ook naar nieuwe wetgeving. De toename van de lastendruk zit vaak juist in de stapeling van allerlei wet- en regelgeving. Daarom blijft het noodzaak om goed te blijven kijken naar nut en noodzaak van wetgeving en hoe deze uitpakt in de praktijk.
